Druk, druk, druk

Hoi!!

Hier weer even een update met hoe het leven ervoor staat in Indonesië!

Ondertussen heb ik mijn onderzoek al moeten presenteren voor een groep studenten en doktoren op de afdeling psychiatrie. Eigenlijk zou dit donderdag ochtend gebeuren maar nadat ik donderdag ochtend nog steeds niet wist waar en hoe laat kreeg ik gelukkig een smsje dat het pas vrijdag zou zijn. Zo worden dingen hier gepland en dus niet bepaald handig als je de avond ervoor loopt te stressen omdat je geen internet hebt en je referenties wil opzoeken. Ik moest het natuurlijk in het Engels doen en ondanks dat ik echt zenuwachtig werd van al die doktoren ging me dit gelukkig aardig goed af. Hier is het normaal dat de doktoren tijdens een presentatie gewoon de telefoon opnemen, dat iedereen met elkaar praat en de zaal in en uit loopt. Dat is eigenlijk best wel storend, vooral als ze helemaal vooraan zitten. Dus ik had het idee dat niemand luisterden en dat er dan hopelijk ook geen vragen zouden komen, maar toen ik na een kwartier klaar was barstte het vragenvuur los. Er kwam echt over elk dingetje een goede vraag terwijl ik echt zeker wist dat ze niet hadden opgelet. Het is me nog steeds niet helemaal duidelijk hoe ze dat voor elkaar hebben gekregen haha. Ze hebben me erg goede suggesties gegeven voor mijn discussie in het artikel dus ik was achteraf wel blij dat ze zo fanatiek waren. Daarna konden we helaas niet meer testen omdat alle mannen hier op vrijdagmiddag verplicht het vrijdagmiddag gebed hebben. In het ziekenhuis worden dan heel veel matten neergelegd op het grote plein om te gaan bidden. Het is toch wel apart om te zien dat ze zelfs in de kamer waar alle dossiers van de patiënten opgeborgen worden een plekje tussen de rekken hebben waar men kan bidden.
En toen brak EINDELIJK de dag aan dat we naar Bali gingen! Ik ging samen met Hinta, Itcha, Sabine, en Daphne en het was echt heel gezellig. We hadden echt een top hotel ter plekke geregeld voor een hele goede prijs. Om even in details te treden voor de geïnteresseerden, er zat een zwembad bij en het ontbijt was erg goed en het lag centraal in Ubud. Het enige nadeel was dat we zo ongeveer één stopcontact met ons vijven moesten delen:p. ’s Avonds zijn we nog naar een bar gegaan met live muziek. Dat hebben ze daar elke avond wel en het is echt heel sfeervol. En om 12 uur hebben we Hinta’s verjaardag ingeluid en hebben we nog even een nachtelijke duik genomen. Genieten dus! De volgende dag stond ook weer in het teken van relaxen. Tja je hebt werkpaarden en je hebt luxepaarden.. Nee grapje, in Bandung werk ik wel echt heel hard;) We hebben eerst heerlijke massages gehad en daarna naar Monkey Forest om lekker ontvlooid te worden door alle apen die denken dat ze iets interessants in je tas kunnen vinden. Het was dus wel oppassen want ze hangen aan je horloge en trekken aan het bandje van je slipper. Wel heel leuk! Daarna heerlijk geluncht want op Bali weten ze wel hoe ze lekker eten moeten klaarmaken. Nog even wat souvenirs geshopt op de lokale markt en nog even een duik genomen in het zwembad voordat we, jawel, weer gingen eten. De volgende dag hebben Sabine, Daphne en ik een chauffeur gehuurd om het eiland rond te toeren. We hadden echt een hele leuke man geregeld die ons heel veel plekken heeft laten zien. We hebben verschillende tempels bezocht waar je echt een ‘prachtige’ sarong om moet. Ook hebben we een traditioneel Balinees huis bezocht, een goud en zilver stadje, koffieplantages waar ik toch nog best lekkere koffie heb gedronken alhoewel ik het toch liever op de rijstthee houd, en we hebben heel veel rijstvelden gezien. Na een lange dag hebben we tot slot zonsondergang bij Tanah Lot gedaan. Dit is een tempel gebouwd op een rots in het water. Helaas was het wel redelijk bewolkt maar het was wel echt prachtig. Zeker een aanrader! Het was echt een hele leuke en gezellige dag! Wat ze hier ook veel doen is elke dag offers in een klein bakje voor het huis neerzetten en dan een wierookstokje erop leggen. Deze dingen liggen echt overal (zelfs in auto’s) en er zit van alles in. In het begin dacht ik dat dit een afvalbakje was die op de bar stond dus jawel ik heb mijn vieze servetje als offer gebracht.. oeps! Ze zijn hier ook echt heel bijgelovig, in heel Indonesië trouwens. Er stonden bij tempels vaak borden dat je de tempel niet mocht betreden als je ongesteld was. Ik hoorde namelijk een verhaal van Nelleke, een Nederlands meisje die net onder Bandung co-schappen loopt, dat zij weer had gehoord dat een meisje die ongesteld was na het betreden van de tempel opeens 5 vreemde talen sprak en heel sterk was.. Nou daar heb ik geen problemen mee hoor!
Toen brak alweer de laatste dag op Bali aan. We zijn om half 7 ’s ochtends door onze chauffeur van de dag ervoor opgehaald en naar de oostkust gereden om te gaan snorkelen bij de koraalriffen. Dit was echt prachtig! Het eerste stuk waar we zwommen was het niet heel veel soeps dus zijn we naar een boot gezwommen en toen zijn we naar een plek gevaren waar het wel echt heel mooi was. Voor je het weet ben je alweer een uur boven een stuk rif aan het snorkelen. Daarna zijn we naar Kuta aan de westkust gegaan. Erg toeristisch met heel veel surfers. Hier hebben we nog even lekker over het strand gewandeld en toen moesten we helaas terug naar Bandung.
De volgende dag heb ik weer de hele dag gestudeerd in het ziekenhuis en donderdag en vrijdag weer getest. Donderdag hadden we van 8 tot 6 zitten testen maar er waren niet veel patiënten dus het wachten gaat echt vrij snel vervelen en dan duurt zo’n dag echt lang. Gelukkig ging het vrijdag iets sneller. Maar toen ik vrijdagmiddag naar huis liep schrok ik me wild. Opeens stond er voor mijn straat een naakte man met alleen palmbladen aan de voorkant. Hij leek heel verward dus ik dacht echt dat hij uit de bushbush kwam en verdwaald was. Het bleek achteraf dat dit een schizofrene man was. Toch wel raar dat ze hier zo op straat rondlopen en echt niemand naar hun omkijkt.
Zaterdag zijn we naar een kleermaker geweest om jurkjes te laten maken van batik stof die we in Bali hebben gekocht. Ze zijn komend weekend klaar dus ik ben heel benieuwd naar het resultaat! Zondag mocht ik samen met Daphne mee gaan raften met Nelleke en een arts met wie zij in het ziekenhuis werkt. Het was in het begin heel vaag. We dachten dat we wetsuits kregen maar die hadden ze niet. Dus in mijn gewonen kleren dan maar in de boot. Gelukkig kregen we wel een helm en een reddingsvest. We begonnen op een heel kalm meer en daar moesten we bepaalde commando’s gaan oefenen. Toen kwamen we bij de oever van het meer en moesten we met de boot de weg oversteken en opeens heel steil omlaag gaan lopen. Daar lag de rivier en het water was echt heel wild. Ik zag het helemaal zitten! Het was echt een grote lange wildwaterbaan waarbij je alle kanten opvliegt in een rivier van hooguit 3 meter breed, helemaal doorweekt raakt, en echt de slappe lach krijgt. Met al die rotsen was het echt tien keer heftiger dan de bootjes in de Efteling en dus echt helemaal geweldig! Toen we klaar waren kon ik zelfs mijn schoenen uitknijpen.. Het was wel een stuk rijden vanuit Bandung maar het uitzicht onderweg was wederom weer heel mooi dus het was zeker de moeite waard om daar om 6 uur ’s ochtends voor mijn bed uit te komen!
Vandaag ben ik weer begonnen met testen en als het goed is kan ik straks nog bewakers van het gebouw waar ik woon testen. Ik vroeg aan Ibu, onze ‘huismama’, of dit kon en ze wilde zelfs al aan de andere studenten die hier wonen vragen of ze mee willen doen. Ze is echt heel leuk en zorgzaam maar ook heel nieuwsgierig;)!
Verder is ben ik deze week ook weer druk met testen etc. en komend weekend wil ik vulkanen hier in de omgeving bezoeken. Veel rust krijg ik hier dus niet;) Ik zal binnenkort ook wat foto’s online zetten.

Tot de volgende blog!