Leventje in Indonesie
Blijf op de hoogte en volg Annemoon
07 Maart 2013 | Indonesië, Bandung
Hier weer een nieuw verhaal over de afgelopen week.
Ik heb vorige week tot en met woensdag kunnen testen en het einde is in zicht! Ik mag een taak weglaten die soms eindeloos kan duren als mensen het niet snappen. Dit scheelt dus een hoop tijd! We hebben wel echt hele lange dagen gemaakt want ook Erita wil het zo snel mogelijk af hebben. Dit betekent dat we serieus dagen van acht uur ’s ochtends tot half elf ’s avonds hebben gemaakt. Het is ook heel interessant om de patiënten te horen praten. Laatst was er zelfs iemand die zij dat hij geïnfecteerd was door besmette naalden bij acupunctuur en ik heb ook af en toe patiënten die jonger dan mij zijn. Als ik dan ook nog eens zie hoe dingen hier en af en toe worden afgehandeld ga ik toch wel steeds meer beseffen hoe goed we het in Nederland hebben!
Gelukkig ging Erita die donderdag een weekje weg want ik was echt kapot van al dat testen! Ik zag het al helemaal zitten om een weekje vrij te hebben en wat bij te werken voor de studie maar eerlijk gezegd heb ik mijn lijstje nog steeds niet afgewerkt.. Ik ben die donderdag namelijk weer mee gaan wandelen door de jungle met de groep waar ik al eerder een keer mee heb gewandeld door de theeplantages. De wandeling was echt heel intensief! De zon brandde heel fel en we moesten heel steil omhoog klimmen. Daarna moesten we over een heel smal pad met aan de ene kant een beekje en aan de andere kant een steile afgrond. En om de zoveel tijd hoorde je een plons en was er weer iemand in het beekje gevallen haha. Het is mij helaas ook gebeurt.. Toen kwamen we op een plek waar allemaal houten hutjes stonden. Hier was een man palmsuiker aan het maken en hij heeft ons laten zien hoe dat wordt gemaakt. Het smaakt echt heel lekker! Ook heeft hij een liedje voor ons gezongen met een bamboe instrument. Het zag er heel grappig uit. Toen zijn we verder gelopen en kwamen we bij een prachtige waterval. Hier hebben we heerlijk gepicknickt en toen moesten we helaas weer terug. Dit keer door een dichtbegroeid stuk jungle waar we natuurlijk weer spinnen moesten trotseren. Ook moesten we uitkijken voor slangen maar die hebben we niet gezien, denk ik.. Toen we weer onderweg naar Bandung waren kwamen we opeens midden in een optocht terecht. Er zaten kinderen van een jaar of 8 op enorme leeuwen (nep;)) en ze waren helemaal opgedoft. Ze werden gedragen door mannen die in traditionele kleding aan het dansen waren. Blijkbaar waren de kinderen (jongens en meisjes) net besneden en werd er nu uitbundig feest gevierd. Lijkt me eerlijk gezegd niet zo heel comfortabel om dan op een hobbelende leeuw te zitten.. We stapten de auto uit en we werden meteen door iedereen omsingeld om mee te doen met het feest. Zelfs Winnie de Pooh en Mickey Mouse waren van de partij. Heel apart om te zien hoe zoiets gaat.
In Bandung aangekomen ben ik in de Starbucks gaan zitten. Dit heb ik ook vrijdag de hele dag gedaan. Ik kan wel gewend raken aan het leven hier;) Ik ben trouwens ook fanatiek aan het yoga-en. Ik dacht eerst dat dat wel een piece of cake was maar hier doen ze gewoon hardcore yoga! Na 10 minuten was ik al helemaal kapot en stond ik echt te trillen in bepaalde poses. Omdat we in Nederland zoveel fietsen zijn we dus veel te stijf hiervoor en dat was echt te merken. Ik voelde me echt een groentje. Het enige wat nog redelijk flexibel was, was mijn rug. En dit was de dagen erna ook echt te voelen..
Vrijdagavond ben ik met Hinta en Sabine naar een outlet voor elektronica geweest. Alle winkels waren volgestouwd met zoveel mogelijk spullen zodat je maar met moeite door een winkeltje heen kon lopen. Het stikt in Bandung van de outlets. Ik hoorde zelfs dat er elk weekend 250.000 auto’s vanuit Jakarta komen om hier te winkelen! Dan moet je de outlets dus ook echt mijden. Na de elektronica zijn we naar een kleding outlet gegaan. Ze hebben best veel goede merken maar dan staat er bijvoorbeeld een verkeerde maat in waardoor het niet echt veel meer kost. We hebben goed geshopt dus:)!
Zaterdag ben ik weer meegegaan naar de yoga les. Wat had ik een spijt dat ik dat gedaan had. Ik kon nog amper bewegen na donderdag en nu moest ik daar weer in de meest onmogelijke posities gaan staan. Gelukkig waren we na een uur klaar en ben ik met Daphne en Itcha onze jurkjes bij de kleermaker gaan ophalen. Ze zien er echt super mooi uit! Precies zoals we wilden. Mijne was alleen iets te groot dus die hebben ze aangepast en hij zit nu echt perfect. Daarna zijn we gaan relaxen/studeren in de Starbucks en hadden we weer grootste plannen voor de avond. Want jawel we gingen natuurlijk weer lekker sushi eten en karaoke! Je krijgt hier een eigen kamer en je kunt dan per uur kiezen of je nog een uur wil. Ik dacht dat een uur wel genoeg zou zijn, zeker omdat je alleen maar met je eigen groep bent en dus eigenlijk continue aan het zingen bent maar nee hoor, we hebben het 3 uur lang volgehouden! Eerlijk gezegd had ik nog wel even door kunnen gaan;). Helaas hadden we daarna wat gedoe met betalen want het kwam erop neer dat we gewoon bijna 10 euro aan belasting moesten betalen! Echt belachelijk want dit stond nergens vermeld. Helaas kregen we het niet voor elkaar om iets te regelen dus toch wel een duur avondje.
Zondag wilde ik toch wel echt een keer uitslapen ipv weer om 7 uur eruit maar nee hoor, er wonen hiernaast hysterische honden die het nodig vinden om elke ochtend als een gek te staan blaffen. Het is echt onmogelijk om hier een keer uit te slapen;) ’s middags heb ik samen met Sabine en Daphne de toerist uitgehangen in een museum over de onafhankelijkheid van afrikaanse en aziatische landen. Dit was echt heel interessant. Daarna wilden we met de taxi naar een Angklung school maar dit duurde een eeuwigheid. We stonden in de file zoals gewoonlijk en volgens mij was onze taxi chauffeur ziek. Hij zat echt de hele tijd stinkende boeren te laten en hing nogal ongelukkig over zijn stuur heen als we stil stonden. Niet echt een prettige rit dus. Aangekomen bij de Angklungschool was de voorstelling al begonnen dus snel naar binnen. Een angklung is een traditioneel instrument dat ze van bamboe maken. Er komt maar 1 toonsoort uit door ermee te schudden dus als je een liedje wil spelen moet je er meerdere gebruiken. Best lastig! We hebben met het publiek samen een liedje van The Beatles gedaan doordat iedereen moest schudden op een bepaald signaal van de dirigent. Echt heel grappig. Daarna gingen een aantal jongeren ook ‘bohemian rhapsody’ spelen. Normaal kun je 5 angklungs tegelijk doen maar zij deden er tien! Was echt heel gaaf om te zien. Er zitten ook veel kleine kinderen op die school en op het einde van de voorstelling werden we allemaal mee de dansvloer opgenomen om met de kinderen te dansen. Dat was echt heel leuk!
Maandag en dinsdag heb ik lekker rustig aangedaan en aan school gewerkt en woensdag waren we gevraagd voor de bruiloft van een van de jongens die bij ons schoonmaakt. Bruiloft nummer 2 en het leek me echt heel leuk alleen ibu zat zich de hele tijd te verontschuldigen dat het arme mensen waren dus geen grote bruiloft. Volgens mij hebben ze hier het idee dat westerse mensen daar niets van moeten hebben maar we hebben wel tien keer gezegd dat we heel graag wilden gaan en dat het echt niets uitmaakte. Het zou woensdag om half acht ’s ochtends beginnen en wij zouden om half negen vertrekken. De logica is ver te zoeken maar we dachten dat ibu het wel zou weten. Toen kwam ze pas om half tien met een auto want ze was al naar de ceremonie geweest. Dus wij stapten in de auto, maar het was de auto die versierd was met bloemen en lintjes dus we werden nogal bekeken op straat haha. Na een uur rijden wilde ibu ons eerst de campus van de universiteit in Jatinangor laten zien en dan pas naar het feest. We snapten het niet helemaal maar goed. De campus was echt heel groot en we hebben een paar dormitories bekeken. We werden continue gefotografeerd voor de nieuwsbrief dus ik voelde me echt een belangrijk persoon:p. Daarna gingen we dan toch eindelijk naar de bruiloft. We reden door het dorp met de versierde auto en de ramen open dus iedereen keek heel nieuwsgierig de auto in. We voelden ons hier weer echt de koningin haha. De bruiloft was in een tent en ik kan het in een paar woorden samenvatten: felicitaties, eten, foto’s maken en weer weg. We zijn echt maar een half uur geweest. Beetje jammer. ’s Avonds had ik een international dinner bij Noor thuis. Zij begeleidt Daphne met haar stage en ik zit vaak bij hun op kantoor te werken. Ze heeft echt heel mooi uitzicht vanaf haar balkon! Iedereen had iets gemaakt dus we hebben natuurlijk weer veel te veel gegeten maar het was echt heel lekker. Vandaag ben ik weer begonnen met testen en zoals het er nu naar uitziet heb ik nog maar 2 of 3 dagen nodig. Zou wel fijn zijn want ik heb nog heel veel werk liggen. Nu zou je denken dat testdagen saai zijn maar nee hoor zelfs dan gebeuren er spannende dingen. Vandaag viel er een kakkerlak van het plafond op het toetsenbord van de testlaptop terwijl een deelnemer een taak aan het doen was waarbij reactietijd werd gemeten haha. Ik vloog echt bijna bij Erita op schoot. Echt zoooo vies! Misschien maar als beperking van mijn onderzoek vallende kakkerlakken benoemen;)!
Dit weekend hebben we plannen om naar Papandayan te gaan. Dat is een vulkaan best wel ver van Bandung. Eigenlijk wilde ik eerst naar een vulkaan hier vlakbij maar die is gisteren uitgebarsten dus voorlopig mag je daar niet komen.
Ik heb ook wat foto’s bij dit verslag gezet. En er staan nu ook wat foto’s bij een eerder verslag. Het staat allemaal wel lekker door elkaar maar dat maakt toch niet echt uit;)
Tot over een paar weken alweer!!
Ik heb vorige week tot en met woensdag kunnen testen en het einde is in zicht! Ik mag een taak weglaten die soms eindeloos kan duren als mensen het niet snappen. Dit scheelt dus een hoop tijd! We hebben wel echt hele lange dagen gemaakt want ook Erita wil het zo snel mogelijk af hebben. Dit betekent dat we serieus dagen van acht uur ’s ochtends tot half elf ’s avonds hebben gemaakt. Het is ook heel interessant om de patiënten te horen praten. Laatst was er zelfs iemand die zij dat hij geïnfecteerd was door besmette naalden bij acupunctuur en ik heb ook af en toe patiënten die jonger dan mij zijn. Als ik dan ook nog eens zie hoe dingen hier en af en toe worden afgehandeld ga ik toch wel steeds meer beseffen hoe goed we het in Nederland hebben!
Gelukkig ging Erita die donderdag een weekje weg want ik was echt kapot van al dat testen! Ik zag het al helemaal zitten om een weekje vrij te hebben en wat bij te werken voor de studie maar eerlijk gezegd heb ik mijn lijstje nog steeds niet afgewerkt.. Ik ben die donderdag namelijk weer mee gaan wandelen door de jungle met de groep waar ik al eerder een keer mee heb gewandeld door de theeplantages. De wandeling was echt heel intensief! De zon brandde heel fel en we moesten heel steil omhoog klimmen. Daarna moesten we over een heel smal pad met aan de ene kant een beekje en aan de andere kant een steile afgrond. En om de zoveel tijd hoorde je een plons en was er weer iemand in het beekje gevallen haha. Het is mij helaas ook gebeurt.. Toen kwamen we op een plek waar allemaal houten hutjes stonden. Hier was een man palmsuiker aan het maken en hij heeft ons laten zien hoe dat wordt gemaakt. Het smaakt echt heel lekker! Ook heeft hij een liedje voor ons gezongen met een bamboe instrument. Het zag er heel grappig uit. Toen zijn we verder gelopen en kwamen we bij een prachtige waterval. Hier hebben we heerlijk gepicknickt en toen moesten we helaas weer terug. Dit keer door een dichtbegroeid stuk jungle waar we natuurlijk weer spinnen moesten trotseren. Ook moesten we uitkijken voor slangen maar die hebben we niet gezien, denk ik.. Toen we weer onderweg naar Bandung waren kwamen we opeens midden in een optocht terecht. Er zaten kinderen van een jaar of 8 op enorme leeuwen (nep;)) en ze waren helemaal opgedoft. Ze werden gedragen door mannen die in traditionele kleding aan het dansen waren. Blijkbaar waren de kinderen (jongens en meisjes) net besneden en werd er nu uitbundig feest gevierd. Lijkt me eerlijk gezegd niet zo heel comfortabel om dan op een hobbelende leeuw te zitten.. We stapten de auto uit en we werden meteen door iedereen omsingeld om mee te doen met het feest. Zelfs Winnie de Pooh en Mickey Mouse waren van de partij. Heel apart om te zien hoe zoiets gaat.
In Bandung aangekomen ben ik in de Starbucks gaan zitten. Dit heb ik ook vrijdag de hele dag gedaan. Ik kan wel gewend raken aan het leven hier;) Ik ben trouwens ook fanatiek aan het yoga-en. Ik dacht eerst dat dat wel een piece of cake was maar hier doen ze gewoon hardcore yoga! Na 10 minuten was ik al helemaal kapot en stond ik echt te trillen in bepaalde poses. Omdat we in Nederland zoveel fietsen zijn we dus veel te stijf hiervoor en dat was echt te merken. Ik voelde me echt een groentje. Het enige wat nog redelijk flexibel was, was mijn rug. En dit was de dagen erna ook echt te voelen..
Vrijdagavond ben ik met Hinta en Sabine naar een outlet voor elektronica geweest. Alle winkels waren volgestouwd met zoveel mogelijk spullen zodat je maar met moeite door een winkeltje heen kon lopen. Het stikt in Bandung van de outlets. Ik hoorde zelfs dat er elk weekend 250.000 auto’s vanuit Jakarta komen om hier te winkelen! Dan moet je de outlets dus ook echt mijden. Na de elektronica zijn we naar een kleding outlet gegaan. Ze hebben best veel goede merken maar dan staat er bijvoorbeeld een verkeerde maat in waardoor het niet echt veel meer kost. We hebben goed geshopt dus:)!
Zaterdag ben ik weer meegegaan naar de yoga les. Wat had ik een spijt dat ik dat gedaan had. Ik kon nog amper bewegen na donderdag en nu moest ik daar weer in de meest onmogelijke posities gaan staan. Gelukkig waren we na een uur klaar en ben ik met Daphne en Itcha onze jurkjes bij de kleermaker gaan ophalen. Ze zien er echt super mooi uit! Precies zoals we wilden. Mijne was alleen iets te groot dus die hebben ze aangepast en hij zit nu echt perfect. Daarna zijn we gaan relaxen/studeren in de Starbucks en hadden we weer grootste plannen voor de avond. Want jawel we gingen natuurlijk weer lekker sushi eten en karaoke! Je krijgt hier een eigen kamer en je kunt dan per uur kiezen of je nog een uur wil. Ik dacht dat een uur wel genoeg zou zijn, zeker omdat je alleen maar met je eigen groep bent en dus eigenlijk continue aan het zingen bent maar nee hoor, we hebben het 3 uur lang volgehouden! Eerlijk gezegd had ik nog wel even door kunnen gaan;). Helaas hadden we daarna wat gedoe met betalen want het kwam erop neer dat we gewoon bijna 10 euro aan belasting moesten betalen! Echt belachelijk want dit stond nergens vermeld. Helaas kregen we het niet voor elkaar om iets te regelen dus toch wel een duur avondje.
Zondag wilde ik toch wel echt een keer uitslapen ipv weer om 7 uur eruit maar nee hoor, er wonen hiernaast hysterische honden die het nodig vinden om elke ochtend als een gek te staan blaffen. Het is echt onmogelijk om hier een keer uit te slapen;) ’s middags heb ik samen met Sabine en Daphne de toerist uitgehangen in een museum over de onafhankelijkheid van afrikaanse en aziatische landen. Dit was echt heel interessant. Daarna wilden we met de taxi naar een Angklung school maar dit duurde een eeuwigheid. We stonden in de file zoals gewoonlijk en volgens mij was onze taxi chauffeur ziek. Hij zat echt de hele tijd stinkende boeren te laten en hing nogal ongelukkig over zijn stuur heen als we stil stonden. Niet echt een prettige rit dus. Aangekomen bij de Angklungschool was de voorstelling al begonnen dus snel naar binnen. Een angklung is een traditioneel instrument dat ze van bamboe maken. Er komt maar 1 toonsoort uit door ermee te schudden dus als je een liedje wil spelen moet je er meerdere gebruiken. Best lastig! We hebben met het publiek samen een liedje van The Beatles gedaan doordat iedereen moest schudden op een bepaald signaal van de dirigent. Echt heel grappig. Daarna gingen een aantal jongeren ook ‘bohemian rhapsody’ spelen. Normaal kun je 5 angklungs tegelijk doen maar zij deden er tien! Was echt heel gaaf om te zien. Er zitten ook veel kleine kinderen op die school en op het einde van de voorstelling werden we allemaal mee de dansvloer opgenomen om met de kinderen te dansen. Dat was echt heel leuk!
Maandag en dinsdag heb ik lekker rustig aangedaan en aan school gewerkt en woensdag waren we gevraagd voor de bruiloft van een van de jongens die bij ons schoonmaakt. Bruiloft nummer 2 en het leek me echt heel leuk alleen ibu zat zich de hele tijd te verontschuldigen dat het arme mensen waren dus geen grote bruiloft. Volgens mij hebben ze hier het idee dat westerse mensen daar niets van moeten hebben maar we hebben wel tien keer gezegd dat we heel graag wilden gaan en dat het echt niets uitmaakte. Het zou woensdag om half acht ’s ochtends beginnen en wij zouden om half negen vertrekken. De logica is ver te zoeken maar we dachten dat ibu het wel zou weten. Toen kwam ze pas om half tien met een auto want ze was al naar de ceremonie geweest. Dus wij stapten in de auto, maar het was de auto die versierd was met bloemen en lintjes dus we werden nogal bekeken op straat haha. Na een uur rijden wilde ibu ons eerst de campus van de universiteit in Jatinangor laten zien en dan pas naar het feest. We snapten het niet helemaal maar goed. De campus was echt heel groot en we hebben een paar dormitories bekeken. We werden continue gefotografeerd voor de nieuwsbrief dus ik voelde me echt een belangrijk persoon:p. Daarna gingen we dan toch eindelijk naar de bruiloft. We reden door het dorp met de versierde auto en de ramen open dus iedereen keek heel nieuwsgierig de auto in. We voelden ons hier weer echt de koningin haha. De bruiloft was in een tent en ik kan het in een paar woorden samenvatten: felicitaties, eten, foto’s maken en weer weg. We zijn echt maar een half uur geweest. Beetje jammer. ’s Avonds had ik een international dinner bij Noor thuis. Zij begeleidt Daphne met haar stage en ik zit vaak bij hun op kantoor te werken. Ze heeft echt heel mooi uitzicht vanaf haar balkon! Iedereen had iets gemaakt dus we hebben natuurlijk weer veel te veel gegeten maar het was echt heel lekker. Vandaag ben ik weer begonnen met testen en zoals het er nu naar uitziet heb ik nog maar 2 of 3 dagen nodig. Zou wel fijn zijn want ik heb nog heel veel werk liggen. Nu zou je denken dat testdagen saai zijn maar nee hoor zelfs dan gebeuren er spannende dingen. Vandaag viel er een kakkerlak van het plafond op het toetsenbord van de testlaptop terwijl een deelnemer een taak aan het doen was waarbij reactietijd werd gemeten haha. Ik vloog echt bijna bij Erita op schoot. Echt zoooo vies! Misschien maar als beperking van mijn onderzoek vallende kakkerlakken benoemen;)!
Dit weekend hebben we plannen om naar Papandayan te gaan. Dat is een vulkaan best wel ver van Bandung. Eigenlijk wilde ik eerst naar een vulkaan hier vlakbij maar die is gisteren uitgebarsten dus voorlopig mag je daar niet komen.
Ik heb ook wat foto’s bij dit verslag gezet. En er staan nu ook wat foto’s bij een eerder verslag. Het staat allemaal wel lekker door elkaar maar dat maakt toch niet echt uit;)
Tot over een paar weken alweer!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
